ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΜΕ...ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ!

Πολλά Ηπειρωτόπουλα επιστρέφουν και δραστηριοποιούνται στα χωριά τους.

Αντικαθιστούν τις παραδοσιακές καλλιέργειες της Ηπείρου με πιο προσοδοφόρες (τρούφα, ροδιά, ιπποφαές, σαλιγκάρια, κ.α.), ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσουν και τον αγροτουρισμό.

• Σε νέες άγνωστες μέχρι χθες καλλιέργειες προσανατολίζονται πολλοί, κυρίως νέοι, αγρότες στην Ήπειρο. Η εποχή των κλασικών καλλιεργειών φαίνεται πως βρίσκεται στη δύση της αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που παρά το γεγονός ότι τους παροτρύνουν να αλλάξουν καλλιέργειες επιμένουν στα παραδοσιακά προϊόντα, όπως το καλαμπόκι.

ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ…

Οι περιοχές που έχουν δεχθεί κυρίως τα τελευταία δυο χρόνια νέους επίδοξους αγρότες που εγκατέλειψαν τα μεγάλα αστικά κέντρα είναι η Άρτα, προσφέρεται άλλωστε λόγω του κάμπου και των μεγάλων καλλιεργήσιμων εκτάσεων, λιγότερο τα Ιωάννινα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στα ημιορεινά, ενώ παρατηρείται κινητικότητα στην περιοχή του Παρακαλάμου, σε ότι αφορά την προσπάθεια αλλαγής καλλιεργειών.

Δεν είναι πάντως λίγοι και αυτοί που έχουν εγκατασταθεί σε περιοχές της Πρέβεζας και της Θεσπρωτίας.

Παράλληλα με τους νέους αγρότες, μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει ο αγροτουρισμός και οι δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισμού στην Κόνιτσα και στις περιοχές κοντά στα ποτάμια.

Εν τω μεταξύ, σε νέες ξενοδοχειακές μονάδες επενδύουν πολλοί ακόμη και σήμερα κυρίως στα Ζαγοροχώρια, τα Τζουμέρκα, αλλά και τις παραθαλάσσιες περιοχές των Συβότων, της Πάργας και της Πέρδικας.

ΑΝΑΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ

Τις νέες συνήθειες φέρνουν μαζί τους νέοι που τον τελευταίο καιρό έχουν εγκαταλείψει την Αθήνα και άλλα αστικά κέντρα και επιστρέφουν στις πατρογονικές εστίες. Τις αλλαγές αυτές όμως ακόμη δεν μπορούν να κατανοήσουν οι παλαιότεροι.

Οι νέοι και σε ηλικία και στο επάγγελμα αγρότες, επιμένουν στις νέες καλλιέργειες και έχουν αρχίσει αγώνα προκειμένου να πείσουν τους παραδοσιακούς καλλιεργητές. Μάλιστα, επιστρατεύονται για το σκοπό αυτό και γεωπόνοι που επιχειρούν να εξηγήσουν τα οφέλη από αυτές τις αλλαγές.

Η τάση των νέων ανθρώπων να εγκαθίστανται μόνιμα πια στο χωριό παρουσιάζει τον τελευταίο καιρό αυξητικές τάσεις, αιτία η οικονομική κρίση καθώς είτε άλλοι έχουν χάσει τις δουλειές τους, είτε βλέπουν ότι δεν έχουν μέλλον στην πόλη.

Πολλοί εξ’ αυτών αφήνουν ακόμη και τις δουλειές τους προκειμένου να γίνουν αγρότες, είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι σχεδόν στην πλειονότητά τους όσοι επαναπατρίζονται έχουν ανώτατη μόρφωση ακόμη και διδακτορικά ή μεταπτυχιακά.

Όλοι έρχονται με σκοπό να πετύχουν στο νέο τους εγχείρημα καθώς βλέπουν ότι υπάρχει …γόνιμο έδαφος.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

Σε ότι αφορά τις καλλιέργειες ένα από τα προϊόντα που καλλιεργούν πολλοί ή σκέφτονται να επενδύσουν σε αυτό είναι το ιπποφαές, άλλοι έχουν ανοίξει ήδη εκτροφεία σαλιγκαριών, κυρίως στην Άρτα, ενώ πολλοί σκέφτονται την καλλιέργεια της ροδιάς και του μανιταριού τρούφα.

Ιπποφαές

Είναι ένας θάμνος στην ουσία που και έχει 30 φορές περισσότερη βιταμίνη C από το πορτοκάλι.

Χρησιμοποιείται και για φαρμακευτικούς λόγους ως συμπλήρωμα διατροφής σε μορφή κάψουλας, αλλά και ως συστατικό σκευασμάτων.

Σε ότι αφορά τις οικονομικές προοπτικές αυτής της καλλιέργειας υπολογίστηκε πως θα υπάρχει ένα κέρδος για τον αγρότη άνω των 2.000 ευρώ ανά στρέμμα.

Τα φυτά εισάγονται κυρίως από το εξωτερικό, το ετήσιο κόστος (λίπανσης, άρδευσης, εργατικών) ανέρχεται στα 800-900 ευρώ/στρέμμα, ενώ αρχίζουν να καρπίζουν σε τρία χρόνια.

Το ιπποφαές Ρώσοι και Κινέζοι επιστήμονες το τοποθετούν στην πρώτη δεκάδα των πιο ισχυρών θεραπευτικών φυτών στον κόσμο.

Μπορεί να καταναλωθεί ως νωπός καρπός με υπόξινη γεύση, ή σε μορφή χυμού και μαρμελάδας. Από τον σπόρο του παρασκευάζονται έλαια, ενώ από αποξηραμένα νεαρά φύλλα του φυτού φτιάχνεται ρόφημα τσαγιού.

Είναι εξαιρετικά ανθεκτικό και στις πιο ακραίες καιρικές συνθήκες, ενώ ελάχιστες είναι οι απαιτήσεις για τη φροντίδα του.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, λέγεται πως πήρε το όνομά του από τις λέξεις ίππος (άλογο) και φάος (φως, λάμψη).

Σαλιγκάρια

Επιχορήγηση μέχρι και 75% μπορούν να έχουν οι υποψήφιοι επενδυτές, που θέλουν να δημιουργήσουν εκτροφείο σαλιγκαριών, εξασφαλίζοντας μερίδιο αγοράς ικανό να συντηρήσει μια επιχείρηση και ικανοποιητικές τιμές παραγωγού.

Οι μεγαλύτερες ποσότητες εξάγονται, ενώ η τιμή τους καθορίζεται από το ιδιότυπο «χρηματιστήριο» των εστιατόρων του Παρισιού, της Μαδρίτης, του Μιλάνου και του Τορίνου.

Κάθε στρέμμα δίνει 1.000 με 1.200 κιλά σαλιγκαριών τον χρόνο.

Τρούφα

Το διαμάντι της γαλλικής κουζίνας, αλλά και μια εναλλακτική καλλιέργεια στην Ελλάδα αποτελεί το μανιτάρι της τρούφας. Πρόκειται για ένα φυσικό βιολογικό προϊόν του οποίου η παρουσία στη μαγειρική έχει πάρει μυθικές διαστάσεις.

Το πολύτιμο αυτό υπόγειο μανιτάρι ζει σε συμβίωση με τις ρίζες κάποιων φυτών, κυρίως δέντρων (βελανιδιάς, λεύκας, φουντουκιάς, τίλιου, ιτιάς, οξιάς, κάποιων κωνοφόρων, κ.λ.π.), από τα οποία λαμβάνει και τα θρεπτικά συστατικά για να αναπτυχθεί.

Η καλλιέργεια τρούφας αποτελεί σήμερα μια σύγχρονη αγροτική δραστηριότητα με εκπληκτικές αποδόσεις, κατάλληλη για πολλές ημιορεινές και ορεινές περιοχές της χώρας μας.

Ακόμη και φυτεία σε έκταση 3 στρεμμάτων μπορεί να αποφέρει ένα καλό εισόδημα. Με τις τρέχουσες τιμές, το κόστος εγκατάστασης φυτείας ανά στρέμμα κυμαίνεται από 1.000 έως 1.500 ευρώ, ενώ το καθαρό κέρδος – μετά από μια 5ετία – μπορεί να φθάσει τα 1.500 ευρώ το στρέμμα. Αυτό σημαίνει ότι σε μία χρονιά καλύπτεται το κόστος της αρχικής επένδυσης.

Η μαύρη τρούφα χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα και πωλείται στην αγορά 300 – 1000 € ανά κιλό, ενώ η λευκή χρησιμοποιείται ωμή σε μικρότερες ποσότητες και κοστίζει 500 – 4000 € ανά κιλό.

Ροδιά

Τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου είναι η εποχή που ωριμάζουν οι περισσότερες ποικιλίες ροδιάς. Το ρόδι είναι ένας φαγώσιμος καρπός που άρχισε να γίνεται δημοφιλής τα τελευταία χρόνια για τις ευεργετικές του ιδιότητες.

Παραδοσιακά, το ρόδι αποτελεί σύμβολο ευτυχίας και καλοτυχίας. Πολλά γούρια της πρωτοχρονιάς έχουν σχήμα ροδιού.

Η ροδιά είναι ένας ανθεκτικός θάμνος. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις από το έδαφος. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε ξηρά, σκληρά και χαλικώδη εδάφη. Αντέχει ακόμη και πότισμα με υφάλμυρο νερό.

Το ιδανικό κλίμα για την καλλιέργεια της ροδιάς είναι το θερμό. Δεν ευδοκιμεί σε κρύα κλίματα ή σε περιοχές με ομίχλη και ψυχρούς ανέμους. Τα σημεία που θα φυτευτούν οι ροδιές πρέπει να είναι ηλιόλουστα.

Πηγή: ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ