Βγαίνει η Κυβέρνηση και ο προηγούμενος Υπουργός Οικονομικών και μας λένε ότι αυτό είναι μεγάλη επιτυχία. Πλέον οι αγορές λένε ότι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει. Για να τα βάλουμε κάτω, να δούμε ποιος έχει δίκιο και τι λένε οι αγορές. Έγινε το κούρεμα ενός μέρους του χρέους όχι του συνολικού χρέους, του χρέους που είχαν οι ιδιώτες. Και πήραν πίσω οι ιδιώτες ένα ποσό σε μετρητά και ένα ποσό σε νέα ομόλογα. Εάν η χώρα είχε ξεπεράσει το φόβο της χρεοκοπίας, οι τιμές αυτών των ομολόγων στην δευτερογενή αγορά θα ήταν κοντά στην ονομαστική τους τιμή. Ψάξτε να δείτε πώς οι αγορές αποτιμούν τα νέα ομόλογα. Ούτε στο 20% της τιμής τους. Τι σημαίνει αυτό; Ότι προεξοφλούν μια νέα χρεοκοπία της Ελλάδας.
Tα κράτη δεν χρεοκοπούν, στάση πληρωμών κάνουν,
οι επιχειρήσεις χρεοκοπούν
Κατηγορεί η Κυβέρνηση όλους τους άλλους ότι θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, ποντάροντας πάλι στο βαρύ φορτίο που φέρνει η έννοια της χρεοκοπίας. Να ξέρετε ότι τα κράτη δεν χρεοκοπούν, στάση πληρωμών κάνουν, οι επιχειρήσεις χρεοκοπούν, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις όταν χρεοκοπούν γίνεται εκκαθάριση των περιουσιακών τους στοιχείων. Μέχρι τώρα τα δημόσια χρέη ήταν ανεγγύητα. Στα οικονομικά έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για να εξηγήσουν πώς γίνεται να δανείζουν κάποιοι τα κράτη που δεν έχουν εγγυήσεις. Πώς και γίνεται το δημόσιο χρέος να είναι ανεγγύητο. Αυτή είναι η συζήτηση που γίνεται στα οικονομικά. Και τώρα έρχονται να εισαχθούν ακόμη και στην περίπτωση του δημόσιου χρέους, με έμμεσο τρόπο διάφορες εγγυήσεις, που περιλαμβάνονται σε αυτές εδώ τις συμβάσεις. Περιλαμβάνονται όροι που ανοίγουν το δρόμο για να μπορούν αποφάσεις ξένων δικαστηρίων να έχουν ισχύ μέσα στο εσωτερικό δίκαιο, διάφοροι τέτοιοι νομικίστικοι τρόποι. Και λέει ο κ. Υπουργός, «ιδιωτική περιουσία και όχι η δημόσια». Ο κόσμος όταν μιλάμε για δημόσια περιουσία στην καθομιλουμένη, εννοούμε και την ιδιωτική και τη δημόσια. Υπάρχουν στοιχεία της δημόσιας περιουσίας που κάτω από οποιοδήποτε τρόπο δεν μπορούν να απαλλοτριωθούν. Αυτά είναι τα στοιχεία που προστατεύονται. Τα υπόλοιπα όλα μπαίνουν στο παιχνίδι.
Θα υπήρχε η περίπτωση σήμερα, να μιλήσουμε ότι αυτό το κούρεμα ήταν ένα καλό κούρεμα. Όταν εμείς λέγαμε ότι έπρεπε, από το Μάιο του 2010, η χώρα να προχωρήσει σε μια αφομοίωση του χρέους, που στην ουσία σήμαινε κούρεμα, τότε από 240 δις, 50% ονομαστική μείωση του χρέους, θα έφτανε τα 120 δις.
Σήμερα, με αυτό το «κούρεμα», το χρέος παραμένει μεγαλύτερο και δεν προσθέτω σ' αυτό, το νέο δανεισμό, απ’ ό,τι θα είχαμε τον Μάιο του 2010 εάν είχε γίνει αυτή η δουλειά. Τότε, μας κατηγορούσαν με παράλογα επιχειρήματα και έλεγαν τι είναι αυτά που λέμε. Επίσης παράλογα είναι και τα επιχειρήματα αυτά. Η Κυβέρνηση θα έπρεπε να μας πει ότι με αυτό που έκανε, μετέτρεψε το χρέος σε βιώσιμο και έτσι, θα μπορούσα να σκεφτώ και εγώ ότι επρόκειτο για μια καλή επιχείρηση.
Όμως, αυτό που λένε όλοι σήμερα είναι ότι το αυτό χρέος δεν είναι βιώσιμο και θα χρειαστεί καινούρια παρέμβαση. Αυτό το λένε όλοι και η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αναφέρει ότι ακόμα και με αυτό το «κούρεμα», ακόμα και με αυτά τα μέτρα που προβλέπονται, το χρέος θα φτάσει στα 129% του Α.Ε.Π. το 2020 και προβλέπει ότι θα χρειαστεί και καινούριο πακέτο, το οποίο το υπολογίζει στο ‘50. Αυτό θα συμβεί σύμφωνα με το καλό σενάριο. Με το κακό σενάριο του ίδιου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο εάν το δείξετε στους αναλυτές, όλοι λένε είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, θα φτάσει στο 160% του Α.Ε.Π..
Εάν το Μάιο του 2010, το 120% δεν ήταν βιώσιμο, τώρα, με το 160%, θα είναι βιώσιμο; Μην τρελαθούμε. Πείτε ορθολογικά πράγματα. Το κυριότερο είναι ότι η δυναμική αυτού του χρέους που έχουμε, είναι εκρηκτική, γιατί αυτή την δείχνει η διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια και στο ρυθμό ανάπτυξης. Οι οικονομολόγοι αυτό το ονομάζουν παραστατικά, το «φαινόμενο της χιονοστιβάδας». Δηλαδή, εάν τα επιτόκια είναι μεγαλύτερα από το ρυθμό ανάπτυξης, ακόμα κι αν έχεις μηδενικά πρωτογενή ελλείμματα, το χρέος διευρύνεται. Οι προβλέψεις είναι ότι αυτό δεν πρόκειται να διορθωθεί γρήγορα, διότι ταυτόχρονα με αυτή την πολιτική, έχουμε και μια πολιτική επιβολής εσωτερικής υποτίμησης. Αυτό, στην ουσία, σημαίνει ότι θα έχουμε μια υφεσιακή πολιτική και ας λέει η Κυβέρνηση για ανάπτυξη. Όταν οι πολιτικές επιλογές είναι εσωτερικής υποτίμησης, πρόκειται για υφεσιακή πολιτική.
Σε ποια προϋπόθεση θα μπορούσε να έχει επιτυχία αυτή η πολιτική; Θα είχε επιτυχία στην προϋπόθεση που η μείωση της εσωτερικής ζήτησης, θα αντικαθίστατο από τη μεγάλη αύξηση της εξωτερικής ζήτησης, τέτοια ώστε και να καλύπτει τη μείωση της εσωτερικής ζήτησης, αλλά να είναι και παραπάνω για να δίνει τη δυνατότητα αποπληρωμής αυτού του χρέους, που, στο μεγαλύτερο μέρος του, είναι εξωτερικό χρέος. Διότι, το κύριο πρόβλημα αυτής της χώρας, είναι ότι το χρέος της, είναι εξωτερικό χρέος. Μπορεί να γίνει αυτό; Υπάρχουν οι προϋποθέσεις;
Πρώτον, για να μπορέσει ο εξαγωγικός τομέας να καλύψει τη μείωση της εσωτερικής ζήτησης, επειδή είναι μικρός, θα έπρεπε να αναπτύσσεται με πάνω από 50% το χρόνο. Ο εξαγωγικός τομέας δεν πρόκειται να πετύχει τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης για δύο βασικούς λόγους. Αυτή η πολιτική θα μπορούσε να είχε επιτυχία, εάν την ακολουθούσαμε εμείς ως χώρα και οι ανταγωνιστές μας συνέχιζαν την παλιά τους πολιτική. Όμως, αυτή τη στιγμή, η Ε.Ε. επιβάλλει και σε εμάς και στους ανταγωνιστές μας που είναι κυρίως οι χώρες του Νότου, δηλαδή η Ισπανία και η Πορτογαλία, να ακολουθούν την ίδια πολιτική. Άρα, ο στόχος είναι συνεχώς μετακινούμενος.
Δεύτερον, αυτή η πολιτική θα είχε την προϋπόθεση να έχει ορισμένες πιθανότητες επιτυχίας, εάν, σε παγκόσμιο επίπεδο, υπήρχε μια τέτοια έκρηξη της παγκόσμιας ζήτησης που να μπορούσε να «τραβήξει» και αυτή την οικονομία έξω από το φαύλο κύκλο στον οποίο έχει μπει. Όμως, σήμερα, οι διεθνείς προβλέψεις λένε ότι από το 2013, θα μπει σε κάμψη και η παγκόσμια ανάπτυξη. Άρα, αυτή η πολιτική γίνεται σε ένα διεθνές περιβάλλον το οποίο είναι αρνητικό. Άρα, η Κυβέρνηση αντί να θριαμβολογεί λέγοντας ότι, πλέον, πέτυχε και ότι τώρα μπαίνουμε σε μια άλλη πορεία της χώρας, πρέπει να συγκεντρωθεί σε πράγματα που γίνονται.
Και επειδή, συνήθως, ξέρετε, οι κυβερνήσεις λένε αυτό το κενολόγο «δεν έχετε προτάσεις» όπως είπε η Ν.Δ. στον κ. Σαχινίδη όταν ήταν στην Αντιπολίτευση και όπως λέει και ο κ. Σαχινίδης απέναντι σε αυτούς που κάνουν κριτική, θέλω να πω ότι, απ' όλες τις πτέρυγες, έχουν ακουστεί εδώ, πολλές φορές, προτάσεις, κ. Σαχινίδη. Έχουν ακουστεί προτάσεις που έχουν την μία ή την άλλη πιθανότητα. Το πρόβλημα είναι ότι στρατηγική σας είναι λαθεμένη. Έχετε μια λάθος στρατηγική που ήταν η αρχική στρατηγική την οποία αποδεχτήκατε. Αποδεχτήκατε αυτό το οποίο έλεγε ο κ. Σόιμπλε, δηλαδή ότι οι σπατάλες κυβερνήσεις και οι κερδοσκόποι φέρουν την ευθύνη για την κρίση. Όμως, όλοι μας ξέρουμε ότι, για αυτή την κρίση στην Ευρώπη, φέρει την ευθύνη η λαθεμένη δομή της Ευρώπης. Εσείς τι κάνετε; Δέχεστε αυτή την πολιτική του Δημοσιονομικού Συμφώνου.
Όπως έχω πει και άλλες φορές, το παιχνίδι που παίζεται είναι ότι οι Γερμανοί επιχειρούν να περάσουν την αλλαγή των Συνθηκών. Επειδή ξέρουν ότι μέσα στο 2013, όταν η παγκόσμια οικονομία θα μπει σε ύφεση και ολόκληρος ο πλανήτης θα προσπαθεί και θα απαιτεί την αλλαγή αυτών των πολιτικών, οι Γερμανοί θέλουν να κατοχυρώσουν όχι μόνο την πρωταρχική θέση που έχουν στην Ευρώπη, αλλά θέλουν να την κατοχυρώσουν και θεσμικά. Εάν περάσουν οι Συνθήκες και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, τότε ακόμη και όλη η Ευρώπη να αλλάζει, οι Γερμανοί θα έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιούν αυτά τα διεθνή Σύμφωνα και να ανθίστανται σε οποιαδήποτε επιχείρηση αλλαγής της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να είναι πρωτεργάτης των συμμαχιών για να μην περάσει αυτό το δημοσιονομικό Σύμφωνο, καθώς αυτά τα Σύμφωνα δένουν χειροπόδαρα την Ευρώπη και την οδηγούν σε μια γερμανοποίηση.
Κάποιοι γελούσαν όταν λέγαμε για γερμανοποίηση της Ευρώπης πριν ενάμιση χρόνο. Σήμερα βγαίνουν και οι ίδιοι οι Γερμανοί για να αρνηθούν, ότι αυτοί δεν θέλουν γερμανοποίηση της Ευρώπης.
Με βάση τα Σύμφωνα που περνάνε, η Γερμανία θα αποφασίζει την πολιτική των μισθών και με βάση τους δείκτες που μπαίνουν χωρίς καμία συζήτηση, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες θα είναι αναγκασμένες να ακολουθήσουν για να πιάσουν τους δείκτες της ανταγωνιστικότητας. Δεν υπάρχει πιο αντιδημοκρατικό πράγμα από αυτό που γίνεται. Μία χώρα χωρίς καμία συνεννόηση να αποκτά το δικαίωμα να καθορίζει την κατεύθυνση ολόκληρης της Ευρώπης.
Δυστυχώς, στη χώρα μας περνάνε τόσο σοβαρά θέματα όπως αυτό, κάτω από το κλίμα του φόβου. Αντί να κουβεντιάζουμε ορθολογικά τα μεγάλα μας προβλήματα, ακούμε τις ανόητες κραυγές των κυβερνώντων, που μας λένε ότι, όσοι δεν είμαστε με την πολιτική τους, είμαστε ενάντια στην Ευρώπη και το ευρώ.
Σας έχω αποδείξει – και δεν έχετε απαντήσει επ αυτού – ότι η δική σας πολιτική είναι πολιτική που οδηγεί τη χώρα στην χρεοκοπία, την αφήνει έκθετη ως προς την παραμονή της στο ευρώ και μάλιστα όταν θα γίνουν αυτά θα έχει χάσει όλα της τα διαπραγματευτικά εργαλεία.
Από την αρχή είχα πει, ότι όσο περνάει ο καιρός η χώρα χάνει χρόνο, χρήμα και διαπραγματευτικά εργαλεία, το κόστος της λύσης ανεβαίνει με γεωμετρικό τρόπο και κάθε μέρα αυτό επιβεβαιώνεται.
Είστε μια κυβέρνηση χρεοκοπημένων πολιτικών που οδηγεί τη χώρα σε χρεοκοπία και βάζει σε επισφάλεια την ύπαρξή της στο ευρώ. Μόνο που όταν αυτό θα έρθει στην Ημερήσια Διάταξη, η χώρα θα αδυνατεί να αρθρώσει λόγο και να έχει εργαλεία διαπραγμάτευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου