Με λεωφορεία και ΙΧ πολλοί από το Θεσπρωτικό, το Νικολίτσι και τη Λάκκα στην ενθρόνηση
Τελέστηκε η ενθρόνιση του νέου, με καταγωγή από το Θεσπρωτικό και το Νικολίτσι, Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Τρικάλων.
Τον νέο Μητροπολίτη ενθρόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ο οποίος είναι και Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως.
Στην ενθρόνιση παρέστησαν Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, Κληρικοί, Μοναχοί, Μοναχές, Βουλευτές, ο Περιφερειάρχης, ο Στρατηγός της 1ης Στρατιάς και της Τακτικής Αεροπορίας, ο Δήμαρχος Τρικκαίων, εκπρόσωποι των πολιτικών, στρατιωτικών, δικαστικών και εκπαιδευτικών αρχών του τόπου, και πλήθος πιστών.
Κατά τη διάρκεια της τελετής πραγματοποιήθηκαν
προσφωνήσεις από τον Δήμαρχο, τους άρχοντες του τόπου και τον Μητροπολίτη πρώην
Τρίκκης κ. Αλέξιο.
Αμέσως μετά ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος εμφανώς συγκινημένος, εξεφώνησε τον Ενθρονιστήριο Λόγο του.
«Ακούσομαι τι λαλήσει εν εμοί Κύριος ο Θεός. ότι λαλήσει ειρήνην επί τον λαόν αυτού, και επί τους οσίους αυτού και επί τους επιστρέφοντας καρδίας επ’ αυτόν» (Ψαλμ. 84, 8). Με την φωνή του Ψαλμωδού να ακούγεται εν τοις ωσί της καρδίας μου έρχομαι σήμερα σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, τόν οποίο η χάρις και το σχέδιο του Θεού, όπως και η αγάπη και η ευλογία του άχρι τούδε θεοφιλώς, επί τριάκοντας και τέσσαρα έτη ποιμάναντος αυτόν Μητροπολίτου κ. Αλεξίου, με έκαναν να γνωρίσω, να διακονήσω, να αγαπήσω», ανέφερε ξεκινώντας τον λόγό του ο κ. Χρυσόστομος.
Επίσης συνέχισε: «Ούδέποτε θα διέρχονταν από την σκέψη μου η σημερινή εικόνα. Όταν πρωτοήρθα εδώ, κάνοντας υπακοή στην πατρική αγάπη και την ευγένεια της ψυχής του γέροντός μου, εσκέφθην ότι για όσο θέλει ο Θεός, καθότι «δούλοι του εσμέν», θα διακονήσω την τοπική Εκκλησία και αυτούς τους ανθρώπους. Και πραγματικά, γρήγορα αισθάνθηκα αυτόν τον τόπο σπίτι μου, τόσο τους αδελφούς και συλλειτουργούς, όσο και τον ευλογημένο λαό του Θεού. Έναν λαό δημιουργικό. Δυναμικό. Με έμπνευση. Με διάθεση καινοτομίας. Έναν λαό που αγαπά την πνευματική ζωή. Φιλομόναχο και φιλακόλουθο. Έναν λαό που τα παιδιά του ζητούν την πρόοδο, την σπουδή, την δυναμική πρόσληψη του παρόντος, με σκοπό ένα καλύτερο μέλλον. Έναν λαό που είναι ευγενής. Και την ίδια στιγμή γνωρίζει να αγαπά την γη του. Να ιδρώνει σ’ αυτήν. Να παλεύει με τον κόπο του να σταθεί όρθιος και να υπερβεί τις πολλές αντιξοότητες.»
Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι θα συνεχίσει το έργο του γέροντος Μητροπολίτου Αλεξίου, ένα έργο πρωτίστως πνευματικό αλλά και οικοδομητικό, ένα έργο ειρήνης.
«Ειρήνην επί τον λαόν αυτού». Αυτή είναι κατ’ εμέ η κύρια αποστολή μου. Ειρήνη σημαίνει την βεβαιότητα των καρδιών ότι Κύριος ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει. Οσοδήποτε δύσκολοι και αν είναι οι καιροί τους οποίους διερχόμεθα, το χρέος του Επισκόπου είναι να μαρτυρεί την βεβαιότητα της αγάπης και του ελέους του Θεού στον καθέναν άνθρωπο προσωπικά, αλλά και στον λαό του Θεούεν συνόλω. «Υπέρ ημών Χριστός απέθανε και ανέστη» (Ρωμ. 14,9). Αυτό το μήνυμα δεν είναι απλώς αισιόδοξο. Είναι αληθινά «καινόν». Ζωηφόρον. Πραϋντικόν των παθών και της όποιας αγωνίας μας για την πορεία μας. Και μας δίδει ειρήνη στις καρδιές μας. Γνωρίζω την ανασφάλεια η οποία μας περικυκλώνει και μας κάνει να αισθανόμαστε μετέωροι. Ο επίσκοπος όμως είναι αυτός, ο οποίος φέρει στην καρδιά του την ειρήνη του Θεού και την μεταδίδει» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος.
Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης Τρίκκης αναφέρθηκε στο ρόλο του Επισκόπου, υπογραμμίζοντας πως «ο επίσκοπος δεν είναι ένας κοσμικός άρχοντας, ο οποίος ασκεί εξουσία με σκοπό την επίλυση των βιοτικών προβλημάτων των ανθρώπων η και την δική του δόξα. Ο επίσκοπος είναι πνευματικός πατέρας. Αυτό σημαίνει ότι συναγωνίζεται με τα πνευματικά του παιδιά, όλους εσάς, να σκηνώσει το Άγιον Πνεύμα εν ταις καρδίαις όλων, για να γίνει «γνωστός ο Θεός» (Ψαλμ. 75,1), πρώτα σε εμάς και έπειτα εις άπαντας, κατά τον λόγο του Κυρίου μας πάλι: «ούτω λαμψάτω το φως ημών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσι τα καλά υμών έργα και δοξάσουσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» (Ματθ. 5, 16).»
«Ο επίσκοπος καλείται να κηρύξει στους ανθρώπους μετάνοια. Και αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με τις προσωπικές αμαρτίες του καθενός, αλλά με τον τρόπο ζωής τον οποίο επιλέγουμε και ο οποίος θέτει την πίστη στο περιθώριο. Η μετάνοια όμως έχει να κάνει και με την ελπίδα στον Θεό και την ίδια στιγμή την άντληση νοήματος μέσα από την σχέση με τήν εικόνα του Θεού που είναι ο κάθε άνθρωπος. Όλοι μπορούν να είναι μέτοχοι ελπίδος και ζωής. Και γι’ αυτό χρέος του επισκόπου είναι να προσεγγίσει δια του ποιμαντικού έργου της Εκκλησίας, αλλά και δια της προσωπικής κοινωνίας τον καθέναν, με σκοπό να εργαστεί άλλοτε σιωπηρώς και ταπεινώς, άλλοτε με στεντόρεια φωνή, για να ειρηνεύσει η καρδιά του καθενός, να βρει Θεού πρόσωπο και να επιστρέψει. Ο επίσκοπος είναι ο προεστώς της τοπικής Εκκλησίας, όχι μόνο της ευχαριστιακής συνάξεως, αλλά και της πίστεως στον Θεό, της αγάπης προς τον άνθρωπο, του αγώνα για σωτηρία. Ο επίσκοπος κλήθηκε να δείξει στους ανθρώπους ότι ο χρόνος της παρούσης ζωής είναι «καιρός ευπρόσδεκτος, ημέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. 6,2) και αυτό χρειάζεται να το υπενθμίζει πρωτίστως στον εαυτό του», πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος στον ενθρονιστήριο λόγο.
Να αναφερθεί ότι ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος αναφέρθηκε στα έργο που θα κάνει στο μέλλον, υπογραμμίζοντας πως «στον πολύπλευρο αυτόν αγώνα ζητώ την συμπαράσταση των αδελφών και συλλειτουργών κληρικών, όπως επίσης και των συνεργατών της Ιεράς Μητροπόλεως. Είναι οι συναγωνιστές του επισκόπου. Είναι εκείνοι οι οποίοι μεταφέρουν τους δικούς του οραματισμούς, τις ιδέες, τους προβληματισμούς του στον λαό του Θεού. Είναι, ταυτοχρόνως, και εκείνοι οι οποίοι μεταφέρουν τις ανησυχίες, τις προτάσεις, τις επιθυμίες τόσο τις δικές τους, όσο και των πιστών στον Επίσκοπο».
«Η πόρτα του γραφείου μου, αλλά, πρωτίστως η πόρτα της καρδιάς μου θα είναι πάντοτε ανοιχτές γι’ αυτούς. Για να διαφυλάξουμε την ενότητα, αλλά και να συνεργαστούμε στην σπορά του λόγου του Θεού. Με ειλικρίνεια. Με αμοιβαίο σεβασμό. Με γνώμονά όλων μας το «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλ. 6,2). Τους ευχαριστώ για την αποδοχή και την αγάπη. Ωσαύτως, θέλω να εκφράσω την τιμή και τον σεβασμό προς τα πρόσωπα των πρεσβυτερών τους και προς τα παιδιά τους. Είναι μία δύσκολη εποχή για έναν άνθρωπο να είναι κληρικός. Όμως το επίπεδο του κλήρου μας μαρτυρεί πλούσια την χάρη του Θεού και το ίδιο ισχύει για τίς ιερατικές οικογένειες, οι οποίες φέρουν διαφορετικούς και κάποτε πιο βαρείς σταυρούς από πολλές άλλες. Έχουν όμως μαζί τους την ευλογία του Θεού», συνέχισε χαρακτηρίστηκα ο νέος Μητροπολίτης Τρίκκης.
Κλείνοντας ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Άφησα τελευταίο, αυτόν ο οποίος με ετίμησε με την πατρική του αγάπη και εμπιστοσύνη, τον πολυσέβαστον γέροντα και ποδηγέτη μου κατά Θεόν, Μητροπολίτην κ. Αλέξιον. Ζητώ την πατρική του ευχή και την στήριξή του στην νέα αυτή αρχή. Η ποιμαντορία του θα είναι δι’ εμέ το υπόδειγμα. Ο τρόπος και το ήθος του θα με καθοδηγούν. Και θα ήθελα να βλέπει την Μητρόπολη την οποία θυσιαστικώς εποίμανε και διηκόνησε επί τριάκοντα και τέσσαρα έτη να συνεχίσει να προοδεύει και να αντανακλά προς το πρόσωπό του τόν σεβασμό και την ευγνωμοσύνη «ανθ’ ων» εκείνος της προσέφερε. Υιϊκώς τον ευχαριστώ και παρακαλώ τον Θεό να μας τον χαρίζει «σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας» επί πλείστα έτη.»
Δείτε ρεπορτάζ στο romfea.gr ΕΔΩ , ΕΔΩ και ΕΔΩ
Αμέσως μετά ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος εμφανώς συγκινημένος, εξεφώνησε τον Ενθρονιστήριο Λόγο του.
«Ακούσομαι τι λαλήσει εν εμοί Κύριος ο Θεός. ότι λαλήσει ειρήνην επί τον λαόν αυτού, και επί τους οσίους αυτού και επί τους επιστρέφοντας καρδίας επ’ αυτόν» (Ψαλμ. 84, 8). Με την φωνή του Ψαλμωδού να ακούγεται εν τοις ωσί της καρδίας μου έρχομαι σήμερα σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, τόν οποίο η χάρις και το σχέδιο του Θεού, όπως και η αγάπη και η ευλογία του άχρι τούδε θεοφιλώς, επί τριάκοντας και τέσσαρα έτη ποιμάναντος αυτόν Μητροπολίτου κ. Αλεξίου, με έκαναν να γνωρίσω, να διακονήσω, να αγαπήσω», ανέφερε ξεκινώντας τον λόγό του ο κ. Χρυσόστομος.
Επίσης συνέχισε: «Ούδέποτε θα διέρχονταν από την σκέψη μου η σημερινή εικόνα. Όταν πρωτοήρθα εδώ, κάνοντας υπακοή στην πατρική αγάπη και την ευγένεια της ψυχής του γέροντός μου, εσκέφθην ότι για όσο θέλει ο Θεός, καθότι «δούλοι του εσμέν», θα διακονήσω την τοπική Εκκλησία και αυτούς τους ανθρώπους. Και πραγματικά, γρήγορα αισθάνθηκα αυτόν τον τόπο σπίτι μου, τόσο τους αδελφούς και συλλειτουργούς, όσο και τον ευλογημένο λαό του Θεού. Έναν λαό δημιουργικό. Δυναμικό. Με έμπνευση. Με διάθεση καινοτομίας. Έναν λαό που αγαπά την πνευματική ζωή. Φιλομόναχο και φιλακόλουθο. Έναν λαό που τα παιδιά του ζητούν την πρόοδο, την σπουδή, την δυναμική πρόσληψη του παρόντος, με σκοπό ένα καλύτερο μέλλον. Έναν λαό που είναι ευγενής. Και την ίδια στιγμή γνωρίζει να αγαπά την γη του. Να ιδρώνει σ’ αυτήν. Να παλεύει με τον κόπο του να σταθεί όρθιος και να υπερβεί τις πολλές αντιξοότητες.»
Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι θα συνεχίσει το έργο του γέροντος Μητροπολίτου Αλεξίου, ένα έργο πρωτίστως πνευματικό αλλά και οικοδομητικό, ένα έργο ειρήνης.
«Ειρήνην επί τον λαόν αυτού». Αυτή είναι κατ’ εμέ η κύρια αποστολή μου. Ειρήνη σημαίνει την βεβαιότητα των καρδιών ότι Κύριος ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει. Οσοδήποτε δύσκολοι και αν είναι οι καιροί τους οποίους διερχόμεθα, το χρέος του Επισκόπου είναι να μαρτυρεί την βεβαιότητα της αγάπης και του ελέους του Θεού στον καθέναν άνθρωπο προσωπικά, αλλά και στον λαό του Θεούεν συνόλω. «Υπέρ ημών Χριστός απέθανε και ανέστη» (Ρωμ. 14,9). Αυτό το μήνυμα δεν είναι απλώς αισιόδοξο. Είναι αληθινά «καινόν». Ζωηφόρον. Πραϋντικόν των παθών και της όποιας αγωνίας μας για την πορεία μας. Και μας δίδει ειρήνη στις καρδιές μας. Γνωρίζω την ανασφάλεια η οποία μας περικυκλώνει και μας κάνει να αισθανόμαστε μετέωροι. Ο επίσκοπος όμως είναι αυτός, ο οποίος φέρει στην καρδιά του την ειρήνη του Θεού και την μεταδίδει» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος.
Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης Τρίκκης αναφέρθηκε στο ρόλο του Επισκόπου, υπογραμμίζοντας πως «ο επίσκοπος δεν είναι ένας κοσμικός άρχοντας, ο οποίος ασκεί εξουσία με σκοπό την επίλυση των βιοτικών προβλημάτων των ανθρώπων η και την δική του δόξα. Ο επίσκοπος είναι πνευματικός πατέρας. Αυτό σημαίνει ότι συναγωνίζεται με τα πνευματικά του παιδιά, όλους εσάς, να σκηνώσει το Άγιον Πνεύμα εν ταις καρδίαις όλων, για να γίνει «γνωστός ο Θεός» (Ψαλμ. 75,1), πρώτα σε εμάς και έπειτα εις άπαντας, κατά τον λόγο του Κυρίου μας πάλι: «ούτω λαμψάτω το φως ημών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσι τα καλά υμών έργα και δοξάσουσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» (Ματθ. 5, 16).»
«Ο επίσκοπος καλείται να κηρύξει στους ανθρώπους μετάνοια. Και αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με τις προσωπικές αμαρτίες του καθενός, αλλά με τον τρόπο ζωής τον οποίο επιλέγουμε και ο οποίος θέτει την πίστη στο περιθώριο. Η μετάνοια όμως έχει να κάνει και με την ελπίδα στον Θεό και την ίδια στιγμή την άντληση νοήματος μέσα από την σχέση με τήν εικόνα του Θεού που είναι ο κάθε άνθρωπος. Όλοι μπορούν να είναι μέτοχοι ελπίδος και ζωής. Και γι’ αυτό χρέος του επισκόπου είναι να προσεγγίσει δια του ποιμαντικού έργου της Εκκλησίας, αλλά και δια της προσωπικής κοινωνίας τον καθέναν, με σκοπό να εργαστεί άλλοτε σιωπηρώς και ταπεινώς, άλλοτε με στεντόρεια φωνή, για να ειρηνεύσει η καρδιά του καθενός, να βρει Θεού πρόσωπο και να επιστρέψει. Ο επίσκοπος είναι ο προεστώς της τοπικής Εκκλησίας, όχι μόνο της ευχαριστιακής συνάξεως, αλλά και της πίστεως στον Θεό, της αγάπης προς τον άνθρωπο, του αγώνα για σωτηρία. Ο επίσκοπος κλήθηκε να δείξει στους ανθρώπους ότι ο χρόνος της παρούσης ζωής είναι «καιρός ευπρόσδεκτος, ημέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. 6,2) και αυτό χρειάζεται να το υπενθμίζει πρωτίστως στον εαυτό του», πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος στον ενθρονιστήριο λόγο.
Να αναφερθεί ότι ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος αναφέρθηκε στα έργο που θα κάνει στο μέλλον, υπογραμμίζοντας πως «στον πολύπλευρο αυτόν αγώνα ζητώ την συμπαράσταση των αδελφών και συλλειτουργών κληρικών, όπως επίσης και των συνεργατών της Ιεράς Μητροπόλεως. Είναι οι συναγωνιστές του επισκόπου. Είναι εκείνοι οι οποίοι μεταφέρουν τους δικούς του οραματισμούς, τις ιδέες, τους προβληματισμούς του στον λαό του Θεού. Είναι, ταυτοχρόνως, και εκείνοι οι οποίοι μεταφέρουν τις ανησυχίες, τις προτάσεις, τις επιθυμίες τόσο τις δικές τους, όσο και των πιστών στον Επίσκοπο».
«Η πόρτα του γραφείου μου, αλλά, πρωτίστως η πόρτα της καρδιάς μου θα είναι πάντοτε ανοιχτές γι’ αυτούς. Για να διαφυλάξουμε την ενότητα, αλλά και να συνεργαστούμε στην σπορά του λόγου του Θεού. Με ειλικρίνεια. Με αμοιβαίο σεβασμό. Με γνώμονά όλων μας το «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλ. 6,2). Τους ευχαριστώ για την αποδοχή και την αγάπη. Ωσαύτως, θέλω να εκφράσω την τιμή και τον σεβασμό προς τα πρόσωπα των πρεσβυτερών τους και προς τα παιδιά τους. Είναι μία δύσκολη εποχή για έναν άνθρωπο να είναι κληρικός. Όμως το επίπεδο του κλήρου μας μαρτυρεί πλούσια την χάρη του Θεού και το ίδιο ισχύει για τίς ιερατικές οικογένειες, οι οποίες φέρουν διαφορετικούς και κάποτε πιο βαρείς σταυρούς από πολλές άλλες. Έχουν όμως μαζί τους την ευλογία του Θεού», συνέχισε χαρακτηρίστηκα ο νέος Μητροπολίτης Τρίκκης.
Κλείνοντας ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Άφησα τελευταίο, αυτόν ο οποίος με ετίμησε με την πατρική του αγάπη και εμπιστοσύνη, τον πολυσέβαστον γέροντα και ποδηγέτη μου κατά Θεόν, Μητροπολίτην κ. Αλέξιον. Ζητώ την πατρική του ευχή και την στήριξή του στην νέα αυτή αρχή. Η ποιμαντορία του θα είναι δι’ εμέ το υπόδειγμα. Ο τρόπος και το ήθος του θα με καθοδηγούν. Και θα ήθελα να βλέπει την Μητρόπολη την οποία θυσιαστικώς εποίμανε και διηκόνησε επί τριάκοντα και τέσσαρα έτη να συνεχίσει να προοδεύει και να αντανακλά προς το πρόσωπό του τόν σεβασμό και την ευγνωμοσύνη «ανθ’ ων» εκείνος της προσέφερε. Υιϊκώς τον ευχαριστώ και παρακαλώ τον Θεό να μας τον χαρίζει «σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας» επί πλείστα έτη.»
Δείτε ρεπορτάζ στο romfea.gr ΕΔΩ , ΕΔΩ και ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου