Καθολική η αισθητική συγκίνηση, που επικράτησε στην Εκδήλωση ''Σπονδή στην Παράδοση''

31 Οκτωβρίου 2013

Μπροστά σ' ένα εκλεκτό και υψηλών απαιτήσεων ακροατήριο, η Αγγελική Καραγεώργου και ο Κώστας Μήτσης παρουσίασαν χτες βράδυ, στο Πνευματικό Κέντρο του Δ. Αθηναίων, τον τρίτο τόμο της ''Περιήγησης στο δημοτικό τραγούδι'' του Σωκράτη Βασιλείου και τον συνοδευτικό  ψηφιακό του δίσκο.

Τους εκλεκτούς προσκεκλημένους υποδέχτηκε ως οικοδεσπότης, ο Σωκράτης Βασιλείου λέγοντας: ''Σας προσκαλέσαμε εδώ, αγαπητοί φίλοι, για να παρακολουθήσετε την πνευματική και πολιτιστική εκδήλωση ''Σπονδή στην Παράδοση''. Η εκδήλωση αυτή αποτελεί έναν ενδιάμεσο σταθμό της πορείας και της παρουσίας του περιοδικού ''Ήπειρος Άπειρος Χώρα'' και ταυτόχρονα σηματοδοτεί και την ολοκλήρωση της ''Περιήγησης στο δημοτικό τραγούδι'', του οδοιπορικού μας στο χώρο και στον κόσμο του δημοτικού τραγουδιού...''

Η αναφορά στην παρουσία και την προσφορά του περιοδικού έγινε από δύο εκλεκτούς φίλους, καταξιωμένους στον κόσμο της Ηπειρωτικής αποδημίας, δύο ενεργούς στυλοβάτες του πνεύματος, και της άποψης για την αδιαφιλονίκητη αναγκαιότητα και σκοπιμότητα των αποδημικών οργανώσεων, τον Κώστα Κωνή, αντ/δρο της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας και το Βασίλη Παπακώστα, πρόεδρο των απανταχού Γοργομυλιωτών.

Με τον γνωστό της ελκυστικό και μειλίχιο ύφος η Αγγελική Καραγεώργου και με τον λυρικό, συναισθηματικό και ταυτόχρονα στοχαστικό της λόγο, συνήρπασε το ακροατήριο και το ταξίδεψε σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους, αρχίζοντας έτσι, την ομιλία της:

''Πρόκειται για ένα ταξίδι, που ο αναγνώστης ξεκινά απ’ το ''μαντήλι του Γιάννη, που το λέρωσε η ξενιτιά'', πηγαίνει ύστερα στο ''πηγάδι με τα μάγια'', περνάει από ''το παζάρι, όπου πηγαίνει ο γέρος για να αγοράσει νιάτα'', σταματάει στο νησί της Παμβώτιδας, όπου περιμένει ''το φιρμάνι ο Αλή Πασάς'', ατενίζει τον ψηλό βράχο, που ''κάθεται ο αητός'', περνάει ύστερα πέρα στα κορφοβούνια, όπου συναντάει την πετροπέρδικα  να ''κλαίει το ταίρι της'', στέκεται εκστατικά στον ''καημό του σεβντά και του έρωτα'' και θαυμάζει ''την ομορφιά της κοντούλας λεμονιάς'', θρηνεί την άδικη αδελφοσφαγή της κόρης, για την αλλόπιστη αγάπη της, περιπαίζει και χαλαρώνει με τα σατυρικά τραγούδια, ακούει ευλαβικά το ''τραγούδι του Λάζαρου και το Μοιρολόι της Παναγιάς'', μπαίνει  στο μπουντρούμι και ''στης φυλακής τα σίδερα του Ντούλα'', ξαναβγαίνει στην πλατεία του χωριού, όπου χορεύουν ''όλο αγόρια και ξανθιές'', για να φτάσει μετά στο γενναίο Γιάννο, το δρακοκτόνο, να συμμετάσχει ύστερα στο συμπεθεριό και να τραγουδήσει ''τρώτε για να πίνουμε'', να καμαρώσει την ανδρεία και το γενναίο φρόνημα των Σουλιωτών και τη Τζαβέλαινα, ''που πολεμάει σαν πρώτο παλικάρι'', να οικτίρει τον αλαζόνα Φεζο-δερβέναγα, που ''δεν του άρεσαν τα Γιάννινα'' και έχασε τη ζωή του από τους κλέφτες στο Τσιρνέσι της Βωβούσας, να εισχωρήσει στον κόσμο των ονείρων της νέας, που ζητάει την εξήγηση ενός σημαδιακού της ονείρου, να μοιρολογήσει τον άδικο θάνατο του όμορφου τουρκόπουλου Σελήμπεη, να αναθεματίσει, όποιον δε πιστεύει στην αδελφική αγάπη και ισχυρίζεται πως ''τ' αδέρφια δεν πονιούνται'' και θα δει με τα ίδια του τα μάτια το ξεπεσμένο, από τη λάγνα τσιγγάνα, αρχοντόπουλο των Γιαννίνων, να δουλεύει σαν σιδεράς στα Μπιτώλια...''

Ο Κώστας Μήτσης, ως ο διευθυντής και υπεύθυνος παραγωγής των τριών ψηφιακών δίσκων, προσέφερε στο κόσμο της τέχνης και του πολιτισμού ένα άρτιο μουσικό έργο, μια μουσική δημιουργία υψηλών προδιαγραφών.

Με τη σιγουριά της βαθιάς γνώσης του αντικειμένου και της μουσικοχορευτικής μας παράδοσης, ο Κώστας Μήτσης παρουσίασε με ενάργεια και σαφήνεια τα χαρακτηριστικά και τα στοιχεία του τρίτου ψηφιακού δίσκου.

Άκρως υποβλητικές οι απαγγελίες της Σπυριδούλας Βασιλείου, συγκίνησαν το ακροατήριο, που την χειροκρότησε θερμά.

Την επιμέλεια της μουσικής ακρόασης έφερε σε αίσιο πέρας ο φίλος Νίκος Πέτροβας.

Κλείνοντας την εκδήλωση ο οικοδεσπότης Σωκράτης Βασιλείου, επισήμανε τη θρησκευτική ευλάβεια με την οποία το ακροατήριο παρακολούθησε την εκδήλωση, ευχαρίστησε όλους για τη θερμή παρουσία τους και τόνισε ότι στους χαλεπούς καιρούς, στους οποίους όλοι οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι να επιβιώσουν, ο Πολιτισμός αποτελεί, το κατ' εξοχήν, δημιουργικό καταφύγιο και προσφέρει τη βάση για την ορθολογική θεώρηση του μέλλοντος και της προοπτικής του Έθνους.